شواهد سنگ نگاری دگرشکلی دمای بالا در حاشیه ی توده ی گرانیتوئیدی کیکی، ایران مرکزی

توده­ی گرانیتوئیدی جنوب کیکی در شمال استان سمنان و در حدود 5 کیلومتری جنوب روستای کیکی واقع شده است. این توده ماسه­سنگ­های ژوراسیک را قطع کرده و هاله­ی دگرگونی خفیفی را در پیرامونشان به­وجود آورده است. سنگ­های این توده، در راستای زون­های برشی حاشیه­ی توده، دستخوش دگرشکلی دمای بالا شده­اند و بافت­هایی نظیر ساختارهای s-c پیدا کرد­ه­اند. این توده در محل همبری با سنگ­های میزبان دستخوش دگرشکلی خمیری شدیدی بوده به طوریکه با افزایش فاصله از حاشیه به سمت بخش­های درونی توده، شدت دگرشکلی به تدریج کاهش می­یابد. کانی­های اولیه ماگمایی نظیر پلاژیوکلاز و ارتوکلاز در این سنگ­ها بر اثر تحمل دگرشکلی دمای بالا، شکسته شده و شکستگی آن­ها دوباره با بعضی کانی­های ماگمایی دمای بالا نظیر بیوتیت، پتاسیم فلدسپار و کوارتز پر شده است. براساس شواهد زیر به نظر می­رسد دگرشکلی طی استقرار توده تنها در شرایط دمایی بالای خط انجماد و احتمالاً در حضور مقدار کمی گدازه رخ داده باشد: 1) پر شدن شکستگی بلورهای فلدسپار اولیه به­وسیله­ی مجموعه­های کوارتز ریزدانه، پتاسیم فلدسپار و بیوتیت (ساخت­های ماگمایی ثانوی) و نیز تبدیل ارتوکلاز به میکروکلین در اثر فشار زیاد که به تشکیل عدسی­های ارتوز منجر شده است،2) وجود دانه­های کوارتز و فلدسپار در بین کلیواژهای تغییرشکل یافته بیوتیت و خمیدگی رخ­ها در بیوتیت و تبدیل آن به انباشت ریزتری از کلریت در دگرریختی­های شدید، 3) همرشدی کوارتز و پتاسیم فلدسپار که به طور بخشی جایگزین پلاژیوکلاز شده­اند و نیز پیدایش ساختار ماگمای ثانوی و نوار شکنجی در بلورهای پلاژیوکلاز. 4) حضور بافت ریزدانه دگرشکل نشده در حاشیه­ی بلورهای دگرشکل شده ارتوکلاز، 5) بلورهای منفرد کوارتز معمولاً خاموشی موجی و تبلور دوباره نشان می­دهند.